Opinie: Er zitten meer mensen op een koor dan op voetbal

Beste toekomstige raadsleden,

Meer dan 275.000 Haagse cultuurbeoefenaars én hun publiek vragen uw aandacht! Er zitten meer mensen op een koor dan op voetbal. De meeste mensen geloven het niet als ik het zeg. Maar vergis je niet. Er wordt gezongen van jong tot zeer oud. Iedere week stappen er tienduizenden inwoners in Den Haag op de fiets of in de tram met hun lessenaar onder de arm, hun koormuziek in een map en een eurootje in hun jaszak voor de koffie in de pauze.

We zien ze niet zoals die voetballers iedere week rennen op het veld. Nee, ze repeteren onzichtbaar in buurthuizen, pastorieën, schoolgebouwen en andere zaaltjes. Net als duizenden ándere cultuurbeoefenaars, die dansen, in een fanfare spelen, toneelspelen, naar de fotoclub gaan, in een popbandje zitten, hiphopmuziek maken, schilderen, spoken word aan elkaar laten horen.

40 tot 60 procent van de Hagenaars beoefent cultuur, dat zijn dus zo’n 275.000 personen. Dat sporten belangrijk is, dat horen we iedere dag. Maar waarom is cultuurbeoefening belangrijk? De oude Grieken wisten het al: sporten houdt je lichaam gezond, en cultuur je geest.

Een kleine impressie van wat ik aan positieve en mooie dingen zie gebeuren bij cultuurbeoefening:

• Je hebt een rotweek achter de rug op school. Op vrijdagvond in je band vergeet je alles en voel je je ontspannen en vrij!
• Een vrouw die terminaal ziek is laat zich liggend in een taxi wekelijks naar haar schildercursus brengen. Het houdt haar op de been.
• Een kleinzoon speelt samen met zijn opa in hetzelfde orkest supertrots bij de intocht van Sinterklaas.
• Je hebt iets verdrietigs meegemaakt. De volgende repetitie liggen er dertig handen op je schouder.
• Je kan niet meer met de activiteiten van je vereniging meedoen vanwege lichamelijke problemen. Maar je blijft betrokken en gaat achter de bar of organiseert de speurtocht.
• In de fotoclub ontmoet je mensen die uit volkomen andere werelden komen. Ze nemen je mee naar plekken waar je nooit kwam.
• Je vraagt vrienden en familie als publiek voor je optreden. Hartstikke spannend. Zij hebben nooit eerder zoiets gezien en vinden het verrassend leuk.
• Je stijgt boven jezelf uit door een solo te spelen, terwijl je dacht dat je dat nooit zou durven. Je voelt je geweldig!

Lief en leed delen, je eigen bubbel verlaten, eenzaamheid voorkomen, sociale interactie, persoonlijke ontwikkeling, intergenerationele verbanden, inclusie, nieuw publiek, er wordt iedere week aan gewerkt zonder dat er iemand over op de trom slaat. Maar het is mooi en het mag en moet gezien worden!

De cultuurbeoefenaars staan maar in weinig partijprogramma’s genoemd. Ze vragen niet veel aandacht. Ze slopen geen bushokjes, ze komen niet met tractoren naar het malieveld. Het zijn de liefste en aardigste mensen van Nederland. Ze redden zich prima zelf.

Toch zijn er grote uitdagingen. Veel verenigingen en aanbieders van lessen en cursussen zijn hard geraakt door de coronacrisis. Inkomsten en leden- en leerlingenaantallen zijn teruggelopen. Het aanbod is verschraald en er is minder werk voor de professionals. Verenigingen hebben een goede en betaalbare repetitie- en optreedlocatie nodig en hulp bij werving en besturen. Allemaal zaken waar het gemeentebestuur bij kan ondersteunen.

Cultuurbeoefening verdient een plek in de stad, in het coalitieakkoord en in het hart van de nieuwe raadsleden die cultuur in hun portefeuille krijgen. Een wethouder die ambassadeur wordt van de cultuurbeoefenaars en uitdraagt dat ze belangrijk zijn. Of moeten al die cultuurbeoefenaars daarvoor eerst allemaal op zaterdag of zondag op de sportvelden gaan staan? Raadsleden en toekomstige wethouders: kom ze bewonderen en laat zien dat je hen ziet!

Door Marijn Cornelis, directeur-bestuurder CultuurSchakel